کی شود درندبه های جمعه پیدایت کنم

گوشه ای تنها نشینم تاتماشایت کنم

می نویسم روی هرگل نام زیبای تورا

تاکه شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم

هرسحربا یاد تو درگریه ام میخوانمت

تابه کی ازسوز دل ناله زهجرانت کنم

بی قرارم مهدیا ازبهر دیداررخت

تابه کی ازمادرت زهرا تمنایت کنم؟؟؟

پروردگارا!

مبادا یاد اورافراموش کنیم

مبادا انتظارظهورش رااز یادببریم

مبادا به او بی ایمان شویم ودردعا

ودرود برآن آقا کوتاهی کنیم.

خداوندا!

به ظهورش دلش راشادگردان وبه

دیدارش غم رااز دل هامان بزدا.

سایه تون سنگینه مولا.. کجا رفته اون چشاتون..

ن

سایه تون سنگینه مولا.. کجا رفته اون چشاتون.. کوچه خیلی وقته مونده.. چشم به راه قدماتون
.
سایه تون سنگینه مولا .. ما گلایه ای نداریم.. هر کجا باشیم شما رو .. روی چشمامون می ذاریم
.
سایه تون سنگینه مولا.. غم نشسته تو صداتون .. یه نگاه بندازین آخه .. آقاجون به زیر پاتون
.
اگه ما رو دوست ندارین.. یه اشاره بسمونه .. خودتون بگین که این دل .. بمیره یا که بمونه
.
ما دیگه حلقه به گوشیم .. هر چی که بگین همونه .. بگین این صدا براتون .. بخونه یا که نخونه
.
ما دیگه وقف شمائیم .. قلبمون از این تباره.. تا شما سرور مائین .. برده بوده افتخاره
.
وقتی چشماتون می تابه .. این ستاره ی سرابه .. ما خراب اون چشاتیم .. آخه خمره ی شرابه
.
تا ما اهل انتظاریم .. جمعه مون سرد و کسل نیست .. جمعه روزی خوبه عشقه .. روز تعطیلی دل نیست
.
کی میاد قبله ی عالم .. تا دلامون بشه روشن .. کی میاد یوسف زهرا .. خوشم به بوی پیراهن
.
توی عرش رو قله هائین .. خودتون بگین کجائین .. توی این شبا آقاجون .. نجف ین یا کربلائین
.
بی شما سینه ی عاشق .. تپیدن رو کم میاره .. بی شما باغ ستاره .. دیگه روشنا نداره 
.
بیشتر از هزار و صد سال .. جاتون اینجا مونده خالی ..

بنویس که هر چه نامه دادم نرسید
بنویس که یک نفر به دادم نرسید 
بنویس قرار من و او هفته ی بعد 
این جمعه که هر چه ایستادم نرسید 
واسه اومدنش صلوات

  

ای آنکه در نگاهت حجمی ز نور داری
کی از مسیر کوچه قصد عبور داری؟

چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابی
ای آنکه در حجابت دریای نور داری

من غرق در گناهم، کی می کنی نگاهم؟
برعکس چشمهایم چشمی صبور داری

از پرده ها برون شد، سوز نهانی ما
کوک است ساز دلها، کی میل شور داری؟

در خواب دیده بودم، یک شب فروغ رویت
کی در سرای چشمم، قصد ظهور داری؟

سلام آقا

چقدر از تو دور ماندم ، چقدر از خود دور ماندم . کلامم را با چشم دل بخوان که ببینی آن را با آب زلالی از جنس اشک نوشته ام . آن را بخوان که حدیثی از فراق تو ست. آن را بخوان وبدان که از خود توان نوشتن نداشتم . یادم است که میگفتی باید به آنجایی که لایق آنیم ، یعنی بهشت برین دست یابیم . اما میدانی که بی تو یافتن مسیر بهشت چقدر دشوار است . آخر نشان آن را از که بپرسم که خود ره گم کرده نباشد و از که بپرسم در حالی که هیچ راه شناسی نمی یابم ودر این سرای بی کسی تنها خود را میبینم بی تو و تنها و نمی دانم بعد از تو چه کسی با لبخندش مرا به سوی خدا خواهد خواند و چه کسی با نگاهش قلبم را آرام خواهد کرد که مهدی (عج) می آید . دیگر چه کسی عصا زنان راه نماز را نشانم خواهد داد . دیگر چه کسی با قطرات اشکش بذر حب مولا را در دلم خواهد کاشت . کاش بودی ودستم را می گرفتی یا شاید ای کاش من بودم در آن مسیری که تو در آن قدم بر می داشتی . ولی افسوس که آن راه را گم کرده ام ، همان راهی که تونشانم دادی ، راه بهشت را می گویم ، همان بهشت گم شده . یادت هست آن روزی را که رفتی ، من در کجای این مسیر بودم ، حال آرزو دارم همان جا مانده بودم تا لااقل راه را گم نکرده بودم . اما میدانم که نمی توان در یک جا ماند وباید رفت واز این روست که به امید خدا به خود جرئت حرکت دادم و می دانم آن را به مدد تو خواهم یافت . 
ان شا الله 

این هفته هم گذشت تو اما نیامدی

خورشید خانواده ی زهرا نیامدی

از جاده ی همیشه ی چشم انتظارها

ای آخرین مسافردنیا نیامدی

صبحی کنار جاده تو را منتظر شدیم 

"آمد غروب،رفت وتوآقا نیامدی"

امروزمان که رفت چه خاکی به سر کنیم؟

 آقای من ! اگر زد وفردا نیامدی

غیبت بهانه ای است که پاکیزه تر شویم

تا روبرویمان نشدی ، تا نیامدی

علی اکبر لطیفیان

مــــاهِ من!

دلتنگی هایم ، تنهـایی هایم ، نبودن هایت ، حجـم دارد .

.

 اگر غیر از این بود ؛

صبــرِ ما کم شده ، خونِ دلمــان می جوشد ... 

.

صبح نزدیک نشد؟

.

 مـــاه چرا پنهان است !؟

.

 همه چون لشگر عبـاس فقط منتظریم ... 

.

تیغ ها تیــــز و فقط منتظرِ فرمـان است ...

.

سنگینی این همه عـدم ، کمرم را خم نمی کرد!

.

 آقایِ من!

.

مدتهاست لحظه به لحظه از ندیدنِ رویت ، اِنکَسَـرَظَهـری .

..

تمام زاویه ها را کشیده ای قائم

.

هیچ کبریتی خیالِ شب را به سمت روشنی نمی کشد!

هیچ صدایی به سمتِ من بر نمی گردد!

هیچ خیابانی از این خانه رد نمی شود!

تــو دیـــر کرده ای و زمان حافظه اش را از دست داده است.