حضرت امام حسن و امام حسین علیه السّلام و اصحاب ائمه و نشانه های ظهور
عمیره بنت نفیل از حضرت امام حسن یا از حضرت امام حسین علیهما السّلام نقل کرده است که فرمودند:
«قالَت سَمِعتُ الحَسَنَ (الحُسَینَ) بنَ عَلِیٍّ سَلامُ اللهِ عَلَیهِما یَقُولُ لایکونُ الاَمرُ الَّذی تَنتَظِرونَ حَتّی
یَبرَأَ بَعضُکُم مِن بَعضٍ وش یَتفُلَ بَعضُکُم فی وُجُوهِ بَعضٍ وَ یَشهَدَ بَعضُکُم عَلی بَعضٍ بِالکُفرِ وَ
یَلعَنَ بَعضُکُم بَعضاً فَقُلتُ لَهُ ما فی ذٰلِکَ
الزَّمانِ مِن خَیرٍ فَقالَ الحُسَینُعَلَیهِ السَّلامُ اَلخَیرُ کُلُّهُ فی ذلِکَ الزَّمانِ یَقُومُ قائِمُنا وَ یَدفَعُ ذلِکَ کُلَّهُ»
غیبت نعمانی، ص 206
امری که [به آن] چشم دوختید (ظهور مهدی ما) محقّق نخواهد شد مگر بعد از به وجود آمدن نشانه های زیر:
1.بیزاری جستن مؤمن و مسلمان از برادر خویش.
2.آب دهان به صورت یکدیگر می اندازند.
3.بعضی شهادت بر کفر بعضی دیگر می دهند.
4.بعضی از مسلمانان دیگری را لعن می کنند.
می گوید عرض کردم: پس خیری در این زمان نخواهد بود؟ فرمودند: این طور نیست، تمام خیرات و خوبیها در این زمان است؛ چون قائم ما قیام می کند و تمام صفات مذمومۀ ذکر شده را از بین می برد – اَللّهُمًّ عَجِّلٛ فَرَجَهُ - .
فضل بن شاذان از عمار یاسر نقل می کند که فرمودند:
«دَعوَةٌ اَهلِ بَیتِ نَبِیِّکُم فی آخِرِ الزَّمانِ فَاَلزَمُوا الاَرضَ وَ کُفُّوا حَتّی تَرَوا
قادَتَها فَاِذا خالَفَ التُّرکُ الرُّومَ وَ کَثُرَتِ الحُرُوبُ فِی الاَرضِ یُنادی مُنادٍ
عَلی سُورِ دِمَشقٍ وَیلٌ لازِمٌ مِن
شَرِّ قَدِ اقتَرَبَ وَ یَخرُبُ حائِطُ مَسجِدِها.»
غیبت طوسی، ص 268
دعوت اهل بیت پیامبر شما در آخرالزّمان است. ملازم خانه های خود باشید و از جای خود حرکت نکنید و صبر پیشه سازید تا اینکه رهبر قیام را ببینید. پس، هرگاه ترک ها با رومی ها درگیر شوند و جنگ و خونریزی در زمین بالا گیرد منادی بر دروازۀ دمشق فریاد خواهد زد که وای از شرّی که نزدیک شده است، و نیز دیوار مسجد دمشق فرو ریزد.
شیخ الطّائفه (طوسی) در کتاب غیبتش از سعید بن جبیر نقل فرموده است:
«اَلسَّنَةُ الّتی یَقُومُ فیهَا المَهدِیُّ تمطُرُ اَربَعاً وَ عِشرینَ مَطرَةً یُری اَثَرُها وَ
بَرَکَتُها.»
غیبت طوسی، ص 269
در آن سالی که حضرت مهدی ارواحنا له الفداء قیام می کنند بیست و چهار ساعت باران می بارد و آثار و برکات آن بارانها دیده می شود.
محمد بن بشر از جناب محمد حنفیه نقل می کند که فرمودند:
«قُلتُ لَهُ قَد طالَ هذا الاَمرُ حَتّی مَتی؟ (قالَ) فَحَرَّکَ رَأسَهُ ثُمَّ قالَ اَنّیٰ یَکُونُ
ذلِکَ وَ لَم یَعَضَّ الزَّمانُ اَنّیٰ یَکُونُ ذلِکَ وَ لَم یَظلِمِ السُّلطانُ اَنّی یَکُونُ
ذلِکَ وَ لَم یَقُمِ الزِّندیقُ مِن قَزوینَ فَیَهتِکُ سُتُورَها وَ یُکَفِّرُ صُدُورَها وَ
یُغَیِّرُ سُورَها وَ یَذهِبُ بَهجَتَها مَن فَرَّ مِنهُ اَدرَکَهُ وَ مَن حارَبَهُ قَتَلَهُ وَ مَنِ
اعتَزَلَهُ اِفتَقَرَ وَ مَن تابَعَهُ کَفَرَحَتّی یَقُومَ باکیانِ باکٍ یَبکی عَلی دینِهِ وَ باکٍ
یَبکی عَلی دُنیاهُ.»
غیبت طوسی، ص 269
به آن حضرت عرض کردم که قیام و دولت شما طول کشیده است. این امر کی خواهد شد؟ پس، سر مبارک را تکان داده، فرمودند: هنوز اوضاع جهان دگرگون نشده و برادر دربارۀ برادر جفا نکرده است. کجاست آن قیام و حال آنکه سلطان دربارۀ رعیّت ظلم نکرده است؛ کجاست آن حکومت و حال آنکه زندیقی از قزوین حرکت نکرده است که پرده های عصمت را بدرد و قلبها را انباشته از کفر کند، دیوارهای آن را تغییر دهد و طراوت و بهجت آن را از بین ببرد؟ کسی که از او فرار کند او را می گیرد و هرکسی با او بجنگد او را می کشد و کسی که خانه نشینی اختیار کند فقر او را فرا می گیرد و آن کسی که از او متابعت نماید کافر می شود. سرانجام کار به جایی می رسد که با یک چشم بر دنیای خود گریه کند و با چشم دیگر بر آخرت (کنایه است از کسی که بر دین و دیگری که بر دنیای خود خواهد گریست و ممکن است اشاره به قیام رضا خان و جنایات او باشد)
محمد بن مسلم خبر می دهد که:
«یُنادی مُنادٍ مِنَ السَّماءِ بِاسمِ القائِمِ فَیَسمَعُ ما بَینَ المَشرِقِ اِلیَ المَغرِبِ
فَلا یَبقیٰ راقِدٌ اِلّا قامَ وَلا قائِمٌ اِلّا قَعَدَ وَ لا قاعِدٌ اِلّا قامَ عَلی رِجلَیهِ مِن ذلِکَ
الصَّوتِ وَ هُوَ صَوتُ جبرَئیل عَلَیهِ السَّلامُ اَلرُّوح الاَمینِ.»
غیبت طوسی، ص 274
منادی، حضرت قائم آل محمد ارواحنا له الفداء را به اسم صدا می زند و معرفی می کند و همۀ مردم روی زمین از مشرق تا مغرب و آنچه بین این دو است این صدا را می شنوند. آنهایی که خواب هستند بیدار می شوند و می ایستند و آن دسته ای که ایستاده اند می نشینند؛ افرادی که نشسته اند از هیبت این صدا برمی خیزند و می ایستند و این صدای جبرئیل روح الامین علیه السّلام است.
سید بن طاوس اعلی الله مقامه در کتاب خود به یکی از نشانه های ظهور حضرت بقیة الله روحی له الفداء تحت عنوان ستارۀ دنباله دار اما پر فروغ چنین اشاره فرموده اند:
«یَطلُعُ نَجمٌ مِنَ المَشرِقِ قَبلَ خُروجِ المَهدِیِّ لَهُ ذَنَبٌ یُضی ءُ لِأَهلِ الاَرضِ
کَإِضائَةِ القَمَرِ لَیلَةَ البَدرِ