لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست

من دلم می خواهد

قدر این خاطره را دریابیم

زندگی ، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند

شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری

شعله گرمی امید تو را،خواهد کشت

زندگی در همین اکنون است

زندگی شوق رسیدن به همان

فردایی است، که نخواهد آمد

تو نه در دیروزی، و نه در فردایی

ظرف امروز، پر از بودن توست

شاید این خنده که امروز، دریغش کردی

آخرین فرصت همراهی با، امید است

زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک

به جا می ماند

زندگی ، سبزترین آیه ، در اندیشه برگ

زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود

زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر

زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ

زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق

زندگی فهم نفهمیدن هاست

زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود

تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست

آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست

فرصت بازی این پنجره را دریابیم

در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم

پرده از ساحت دل برگیریم

رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم

زندگی ، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند

شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری

شعله گرمی امید تو را،خواهد کشت

 

خیمه ها سوخته اطفال همه در بدرند

با خبر از غم خود بی خبر از یکدگرند

صیدهای حرم افتاده به دام صیّاد

گویی از مرغ گرفتار گرفتارترند

دو کبوتر بچه در زیر یکی بوتۀ خار

دست بر گردن هم اشک فشان بر پدرند

شهدا خفته به دامان بیابان خاموش

اسرا با شرر ناله چراغ سحرند

آه آه از جگر تشنۀ سقّای حرم

که به یاد لب او تشنه لبان خون جگرند

آب آزاد شده تشنه لبان را گویید

بلکه یک جرعه برای علی اصغر ببرند

یوسف فاطمه را تن به زمین سر به سنان

آه از مردم کوفه که چه بیدادگرند

مصطفی و علی و حضرت زهرا و حسن

گاه بر گرد بدن گاه در اطراف سرند

اسرا جمله عزادار حسینند امشب

صبح فردا همه با قاتل او همسفرند

لب فرو بند که تا حشر ز سوزت «میثم»

سینه ها آتش سوزنده نفسها شررند

حلال و حرام روشن است و بین انها چیزهای شبهه ناک قرار دارد که بسیاری از مردم انرا نمی دانند.

هر که از چیزهای شبهه ناک کناره گیرد دین و ابروی خود را محفوظ می دارد و هر که خود را در چیزهای شبهه ناک اندازد، در حرام می افتد،همچون چوپانی که اطراف قُرُق گوسفند می چراند و بیم ان می رود که گوسفندان در قرق افتند.

اگاه باشید که هر حاکمی قرقی دارد و قرق خداوند در زمین، محرمات اوست .

اگاه باشید در تن پاره گوشتی است که:

اگر به صلاح اید همه ی تن به صلاح اید !

و اگر به فساد اید ، همه تن به فساد اید.!!

بدانید که ان قلب است.

  

خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود
ز دام خال سیاهش کسی رها نشود

خدا کند که نیفتد کسی ز چشم نگار
به نزد یار چو ما پست و بی بها نشود

جواب ناله ی ما را نمی دهد دلبر
خدا کند که کسی تحبس الدعا نشود

شنیده ام که از این حرف، یار خسته شده
خدا کند که به اخراج ما رضا نشود

مریض عشقم و من را طبیب لازم نیست
خدا کند که مریضی من دوا نشود

ز روزگار غریبم گشته است معلوم
شفای ما به قیامت بجز رضا نشود...