یت الله بهجت : کسی که عرضه اداره خانواده را ندارد حالا علیه این سید بزرگوار که جهان اسلام را اداره میکنند حرف میزند

 آیت الله احدی :

مقام معظم رهبری - عزیز ما - معمولاً می آمدند خدمت جناب آقای بهجت ، دو تایی با هم خیلی نشست داشتند .

یک مرتبه در حال بازگشت از فرودگاه بودم ، یک پیرمرد بزرگوار محاسن سفید معمم روحانی را دیدم کنار جاده ایستاده ، ایشان را سوار اتومبیل کردیم . بعد دیدم انسان بسیار با فضلی است ، این پیرمرد بزرگوار نقل می کرد :

خدمت آیت الله بهجت بودم ، آقایی از علمای تبریز آمد و علیه آقای خامنه ای صحبت هایی کرد و یک سری گزارشاتی داد .

- فکر کرد چون آقای بهجت عارف است و ساکت و سیاسی حرف نمی زند ، پس نسبت به آقای خامنه ای بدبین است -

یک مرتبه آقای بهجت که مشغول ذکر بود از جا بلند شد و گفت :

خودش عُرضه اداره کردن خانواده را ندارد ، حالا علیه این سید بزرگوار که جهان اسلام را دارند اداره می کنند حرف میزند .

بعد از جا بلند شدند و در را بست و رفت به اطاق دیگر .

بنده غافلگیر شدم .

خوب ببینید عارف اینچنین حرف میزنه ، عالم اینجوری حرف میزنه ، بلده .

و لذا تنها جایی که آقای خامنه ای به خودش تسلیت گفت در مرگ آقای بهجت ب

حکم اعدام چند نفر ، از جمله جوانی را داده بودند بستگان جوان نزد شیخ رجبعلی خیاط می روند و با التماس چاره ای می جویند. شیخ می گوید : گرفتار مادرش است. نزد مادر وی می روند ، می گوید : من هم هر چه دعا می کنم ، بی نتیجه است. می پرسند : آیا از او دلگیر هستی؟

می گوید : آری ، تازه ازدواج کرده بود ، روزی سفره را جمع کردم و به دست همسرش دادم تا به آشپزخانه ببرد ، پسرم سینی ظرفها را از دست او گرفت و به من گفت : برای

شما کنیز نیاورده أم!

تنها دعا نمی کنم که بیایی چون

همه می دانند که می آیی

 دعا می کنم که وقتی آمدی 

چشمانم شرمسار نگاه مهربانت نشود

الــلـــهم عجـــل لولیــک الفــــرج

همسرت که حسینی باشد تو را زهیر

 میکند

داری پــــــدری مـیــکــنـی

حــتـی بــرای مـخـالـفـیـنـتــــ

.

.
.
.

  اگـر درکــــــــــ کــنـند...

♥ اللهـــــــم احفــظ  قــــائدنا الامـــــــام خامنـــ ه ای ♥

کودک یهودی : پدر من به من گفته شما شرور ، تروریست و حیوان صفت هستید .

کودک فلسطینی : ولی پدر من چیزی بهم نگفته ، آخه پدر تو اون رو کشته .

.

آقا جان شرمنده ایم...

*** بسم رب المهدی *** خیلی عذاب آور بود... خیلی... . وقتی یک جا می خوانی که یکی از علما، بعد از سه دوره چله، مولایمان را  ملاقات کرده است و اماممان، همان کس که روز و شب قربان صدقه اش  می رویم!، همان کس که همیشه برای ظهورش دعا می کنیم، همان کس  که امام عصرمان است، سخنی به او گفته که آتش به جانم انداخته:  "سه بار ظهور من در حال محقق شدن بود ولی بخاطر گناهان شیعیانم دوباره به تعویق افتاد  " ... فکرش را بکنید... اماممان سه بار امیدوار و خوشحال شده است و ما  یارانش بودیم که نا امیدش کردیم. نا امید ...  آقا جان فقط یک جمله: به خدا شرمنده ایم ... شرمنده...