عارفی را پرسیدند: چگونه صبح خویش آغاز کردی؟

گفت: با تاسف بر دیروز و بیزاری از امروز و خوار داشتن فردا!.

عارفی به دولتمندی گفت در طلب دنیا چگونه ای؟

گفت به سختی می کوشم.

پرسید: آیا به خواسته خویش رسیده ای؟

گفت: نه!

گفت: این، دنیایی ست که عمر خویش در طلب

خواسته هایش صرف کرده و بدان نرسیده ای

پس، چگونه خواهی بود درباره ناخواسته هایش؟

برگرفته شده از saghebezahra.blog.ir

مردی صاحب خانه خود را گفت:

چوب های این سقف را اصلاح کن که صدا می دهد.

صاحب خانه گفت: نترس که تسبیح می گوید.

مستاءجر گفت: از آن می ترسم که او را رقت قلب

دست دهد و به سجده افتد.