بسم رب زینب (س)
سلام بر زینب (س)
سلام بر ان بانویی که قلبش را . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
در اتش خورشید ظهر عاشورا باقی گذاشت اما . . . . . . . . . . . . . . .
هیچ نگفت و خاموش ماند تا رسید به شام . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
به ان شهر شوم . . . . به شهری که دستور قتل برادرش . . . . . . . . . . . .
از انجا ابلاغ شده بود . . . . شهری که اهل بیت حسین (ع) را . . . . . . . .
به گمان پلیدشان به عنوان گناه کاران و کافران با دست بسته . . . . . . . .
به انجا بردند. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
گناه کارانی که تنها گناه انها . . . . . . . . . .
یاری حسین ابن علی (ع) امام زمانشان و مراد انها بود . . . . . . . . . . .
و کافرانی که تنها کفر انها . . . . . . . . . . .
قبول ولایت امام مهربانی ها اقایم مولا علی ابن ابی طالب (ع) بود . . . .
بانویی که با ان همه درد خطبه ای در مجلس شام خواند که یزید را . . . . . . .
دربایان فاسد او را . . . . . . . . . . . . . و تمام کسانی که در واقعه کربلا
دست بر دست هم داده بودند تا . . . . . . . . . . . . . . . . . .
حسین (ع) را بی سر . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ابوالفضل (ع) را بی دست . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
رباب (س) را بی اصغر (ع) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
اکبر را قطعه قطعه . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
بکنند را رسوا کرد و بر پایه سست ظلم و بی عدالتی انها تیشه زد . . . .
پس فردا روزماتم این شیردخت حیدرکرار (ع) وفاطمه الزهرا (س)
یعنی بی بی زینب (س) است کسی کوه صبر بود اما . . . . . . . . . . . . . . .
در ماجرا کربلا قدش خمیده شد . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
بی بی جان . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ای به فدایت جان و روحم . . . . . . . . . . . . . .
دستم را بگیر نگذار گم بشوم . . . . . . . . . . . . . . .
در شب های تاریک میدان هایی پر از مین های گناه . . . . . . . . . . . . . . .
نگذار شرمنده ات بشوم و در روز محشر نتوانم در مقابلت . . . . . . . . . . . . .
سرم را بالا بگیرم و بگویم
ابی و امی واختی و جسمی و روحی و مالی به فداک
و فدا ابیک و امیک و اخوانک یا سیدتی یا زینب (س)
