بنازم آنکه دایم گفتگوی کربلا دارد 
دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد 
دلش چون کربلا کوی حسین است و نمی‏داند 
که همچون دوردستان آروزی کربلا دارد 
به یاد کاروان اربعینی با گریه می‏گوید 
به هر جا هست زینب رو به سوی کربلا دارد 
اگر چه برده از این سر زمین آخر دلی پرخون 
ولی دلبستگی از جان به کوی کربلا دارد 
به یاد آن لب تشنه هنوز این عاشق خسته 
به کف جامی‏لبالب از سبوی کربلا دارد 
اگر دست قضا مانع شد از رفتن به پابوسش 
همی بوسیم خاکی را که بوی کربلا دارد...