بسم رب زینب (س) سلام بر زینب (س) سلام بر ان بانویی که قلبش را . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . در اتش خورشید ظهر عاشورا باقی گذاشت اما . . . . . . . . . . . . . . . هیچ نگفت و خاموش ماند تا رسید به شام . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . به ان شهر شوم . . . . به شهری که دستور قتل برادرش . . . . . . . . . . . . از انجا ابلاغ شده بود . . . . شهری که اهل بیت حسین (ع) را . . . . . . . . به گمان پلیدشان به عنوان گناه کاران و کافران با دست بسته . . . . . . . . به انجا بردند. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . گناه کارانی که تنها گناه انها . . . . . . . . . . یاری حسین ابن علی (ع) امام زمانشان و مراد انها بود . . . . . . . . . . . و کافرانی که تنها کفر انها . . . . . . . . . . . قبول ولایت امام مهربانی ها اقایم مولا علی ابن ابی طالب (ع) بود . . . . بانویی که با ان همه درد خطبه ای در مجلس شام خواند که یزید را . . . . . . . دربایان فاسد او را . . . . . . . . . . . . . و تمام کسانی که در واقعه کربلا دست بر دست هم داده بودند تا . . . . . . . . . . . . . . . . . . حسین (ع) را بی سر . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ابوالفضل (ع) را بی دست . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . رباب (س) را بی اصغر (ع) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . اکبر را قطعه قطعه . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . بکنند را رسوا کرد و بر پایه سست ظلم و بی عدالتی انها تیشه زد . . . . پس فردا روزماتم این شیردخت حیدرکرار (ع) وفاطمه الزهرا (س) یعنی بی بی زینب (س) است کسی کوه صبر بود اما . . . . . . . . . . . . . . . در ماجرا کربلا قدش خمیده شد . . . . . . . . . . . . . . . . . . . بی بی جان . . . . . . . . . . . . . . . . . . ای به فدایت جان و روحم . . . . . . . . . . . . . . دستم را بگیر نگذار گم بشوم . . . . . . . . . . . . . . . در شب های تاریک میدان هایی پر از مین های گناه . . . . . . . . . . . . . . . نگذار شرمنده ات بشوم و در روز محشر نتوانم در مقابلت . . . . . . . . . . . . . سرم را بالا بگیرم و بگویم ابی و امی واختی و جسمی و روحی و مالی به فداک و فدا ابیک و امیک و اخوانک یا سیدتی یا زینب (س)